Boi

Este crustáceo ten o corpo ovalado e liso, máis ancho ca longo, de cor marrón vermella. Ten dúas fortes pinzas no seu primeiro par de patas. Non é moi doado distinguir o galego do francés: o noso é máis peludo nas patas e as pinzas teñen máis dentes ca o boi de Francia.

Habita fondos areosos e rochosos, a maior ou menor fondura dependendo do seu tamaño. O seu crecemento é moi lento, polo que é pouco abundante. Acada a madurez sexual aos 5-6 anos. A súa extracción regúlase a través e plans de explotación anuais, nos que se determinan entre outras cousas, os períodos de veda, normalmente entre xuño e novembro. Captúrase principalmente con miños. Tamén pode ser capturado con outras con artes de enmalle fixas como trasmallos e raeiras ou con nasas.

A delicada mestura de mar e carnosidade fan do boi un prato exquisito simplemente cocido. Das súas patas dianteiras obtemos as talladas máis saborosas e con elas podemos probar a facer un salpicón. Pódese facer un changurro, aínda que é máis frecuente facelo con centola.