FacebookTwitter

Santiaguiño

Santiaguiño

Su nombre proviene de la figura que conforman las espinas del dorso de la concha, que recuerda la cruz de Santiago. Su cuerpo es aplanado y grueso, de color pardo oscuro y rojo. Presenta unas antenas anchas y planas en forma de paleta.

Vive en zonas rocosas o en sitios pedregosos a partir de los 3 metros de profundidad y hasta los 50 metros. Su época de veda se define cada año en el Plan General de explotación marisquera, pudiendo variar de un año a otro. Normalmente se autoriza su extracción desde primeros de octubre hasta el día de Reyes. Se pesca con nasas y trasmallos.

Dada su escasez y la altísima calidad de su carne, conviene ir a lo seguro. La forma clásica de degustar este preciado crustáceo es simplemente cocido. Ofrece, no obstante, posibilidades como protagonista de salpicones o en una ensalada marinera.

Datos de la especie

  • Código FAO: SCY
  • Nombre científico:Scyllarus arctus
  • Nombre gallego: Santiaguiño
  • Nombre castellano: Santiaguiño
  • Grupo biológico: Crustáceos
Santiaguiño
  • Tamaño mínimo:
  • Forma de medición: O tamaño da cigala medirase paralelamente á liña mediana a partir da parte posterior dunha das órbitas atao o borde distal do cefalotórax (LCT), ou desde a punta do rostrum ata o extremo posterior do telson, excluíndo as setae (LT). As colas das cigalas, soltas mediranse a partir do borde anterior do primeiro segmento da cola ata o extremo posterior do telson excluíndo as setae. A medición efectuarase ao longo e sen estirar (LC)