Curuxo

É moi similar ó coñecido rodaballo. Ten un corpo asimétrico ovalado. Mimetízase adaptando o ton da súa pel ós fondos onde habita, xeralmente arxilosos. Diferénciase do rodaballo en que ten unhas manchas distribuídas irregularmente polo corpo, escamas na parte superior e porque os primeiros radios (espiñas) da aleta dorsal (a superior) están libres, mentres que no rodaballo están unidos por unha membrana. Pode acada-los 70 centímetros de lonxitude.

Vive en lugares semellantes ao rodaballo, pero, a diferencia deste, tende a busca-los areais do interior das rías. É unha especie escasa e a súas capturas realízanse coa técnica do trasmallo e tamén con palangre e miños.

O curuxo admite múltiples preparacións na cociña: á prancha aproveitando a súa pel dura, en caldeirada, guisado con patacas, ou ó forno, onde garda todo o seu sabor. Admite as mesmas preparacións que o seu parente o rodaballo.